Seni Lukis 

Wayang ika pralampita, wayanganing ngagesang sarta gegambaraning pakarti, inggih menika pakarti awon miwah pakarti sae. Ingkang ala singkirana, ingkang bagus tinulada kinarya kanggo sanguning ngaurip. Jalaran sapa kang ndhisikake ala, ing kono wahyune bakale sirna. Sirnaning wayang, manjing jroning kothak. Tanpa beda sinarning manungsa. Mung bedane, yen wayang manjing jroning kothak, yekti ngono bakal pikantuk pengadilan suci saka Kang Nggawe Jagad, yaiku ngundhuh wohing pakarti. Tetela ing gesanging donya tan ana barang langgeng, mesti bakale sirna. Maune ora ana dadi ana. Sawise ana, mulih ing asale ora ono. Ing kono manungsa sejatine kudu mangerti donya banda, drajat pangkat tan ana ingkang aji. Apa ingkang aji ya mung kejaba amal ingkang soleh sarta budi pekerti luhur kang migunani tumrap bebrayan agung.